- Adresa : Oktobarske revolucije 127, 81000 Podgorica
- Broj tel : +382 69 130 130
- Email : info.medtim@gmail.com
Rame je najpokretljiviji zglob ljudskog tijela, kojeg čine tri kosti: lopatica (scapula), ključna kost (clavicula) i gornji dio nadlaktice (humerus). Rameni zglob je okružen zglobnom kapsulom ispunjenom tečnošću koja podmazuje zglob i čini da on funkcioniše. Zidove kapsule čine ligamenti, koji pomažu mišićima da pokreću rame. Uloga ligamenata je da drže kosti zajedno i da time doprinose stabilosti zgloba.
U bolnici Medtim liječimo:
U bolnici Medtim radimo različite intervencije:
1. Blokada ramena
Bol u ramenu može se tretirati na više načina, jedan od njih je blokada u predjelu ramena. Najvažnije prilikom ovog postupka je pronaći uzrok bola. Blokada može sadržati sterilnu slanu vodu, lokalni anestetik ili se bolno mjesto stimuliše iglom. Kod ovakvog tretiranja bolnog ramena ne postoje neželjena dejstva osim blage lokalne iritacije u predjelu bolnog mjesta i eventualne alergijske reakcije na lokalni anestetik. Rizik od pojave infekcije je minimalan.
Ukoliko u ramenu postoji upalni proces, isti se tretira injekcijom koja sadrži kortikosteroid u kombinaciji sa lokalnim anestetikom. Ovakva blokada djeluje protiv upalnog procesa pored toga što trenutno ublažava bol. Postoji rizik da se bol javi ponovo i u tim slučajevima se blokada ponavlja više puta.
2. Artroskopija ramena
Artroskopija je procedura koja se uz pomoć artroskopa (kamera debljine 5mm) ulazi kroz nekoliko manjih rezova u rame, a kroz ostale rezove se instrumentima obavlja operacija. Cijela operacija se prati na ekranu visoke rezolucije. Astroskopom se dobija uvid u stanje zglobne hrskavice, ligamenata, zglobne kapsule, duge tetive bicepsa i tetiva tzk. rotatorne manžetne.
Stanja u kojima se tipično izvode artroskopske operacije su sledeća:
Nakon operacije se može javiti natečenost ramena, kao i promjene u boji kože-crvenilo, modri i žućkasti tragovi. Ovo su očekivane reakcije i nisu znakovi infekcije.
Artroskopija ramena ima brojne prednosti i to:
3. Subakromijalna dekompresija
Ovom procedurom se liječi uklještenje sluzne kesice u ramenu, što je inače i najčešći uzrok bolova u ramenu. Subakromijalna dekompresija ima za cilj povećanje prostora iznad zgloba ramena, uz odstranjivanje jednog dijela koštanog tkiva i bolesne sluzne kesice. Subakromijalna dekompresija se obavlja artroskopski, čime je smanjen rizik od infekcija i drugih mogućih komplikacija. Prednosti artroskopske subakromijelne dekompresije su brojne - ova metoda je neinvanzivna u odnosu na otvorene oparativne zahvate, bol nakon zahvata je mininimalan, a oporavak relativno kratak. Još jedna od prednosti kod artroskopskog zahvata je i minimalno oštećenje okolnog tkiva prilikom operacije.
4. Stabilizacija ramena
Stabilizacija ramena je procedura prišivanja ligamenta koji je otrgnut, najčešće nakon iščašenja ramena (luksacije). Danas se najčešće izvodi artroskopski i to kao dnevna hirurgija.
5. Reparacija rotatorne manžetne ramena
Rotatorna manžetna se sastoji od 3 tetive koje stabilizuju zglob ramena. Najčešća je povreda gornje tetive (supraspinatus). Raskid može nastati traumom, preopterećenjem (traumatska ruptura) ili može biti uzrokovan starenjem tetive (degenerativna ruptura). Ova podjela je bitna zbog izbora načina liječenja - kod traumatske je najčešće potrebna hirurška intervencija, a kod degenerativne se najprije treba pokušati sa fizikalnom terapijom (treningom).
Operativno liječenje se izvodi artroskopskom ili otvorenom operacijom. Ovu proceduru prati uklanjanje sluzne kesice (burze) i ponekad subakromijalna dekompresija. Operacija se najčešće izvodi kao dnevna hirurgija.
6. PRP-ACP metoda
PRP metoda je savremena metoda izdvajanja plazme obogaćene trombocitima PRP-a (Platelet Rich Plasma). PRP procedura podrazumijeva vađenje krvi pacijenta, koja se potom stavlja u centrifugu na odgovarajući broj obrtaja u određenom vremenskom intervalu. Potom se drugim špricem izvlači odvojena krvna plazma obogaćena trombocitima i ubrizgava u željeno mjesto.
ACP metoda je pokazala najbolje rezultate u slučajevima rascjepa mišića, istegnuća i povreda tetiva i ligamenata koje ne zahtijevaju hiruršku rekonstrukciju, zatim u slučajevima početnih degenerativnih stanja zglobova (artroza). Najčešća stanja za primjenu ove metode su povrede Ahilove tetive, iritacije tetiva (teniski, golferski lakat), razmekšanja hrskavice, odnosno početni stadijumi artroze.
Lakat je zglob koji omogućava pokretanje u dvije ravni: savijanje/opružanje i rotacija podlaktice, a čine ga tri kosti, jedna u nadlaktici i dvije u podlaktici. Iako je zbog svoje pokretljivosti veoma osjetljiv, mreža ligamenata ima ulogu stabilizatora samoga zgloba. Ovi ligamenti okružuju zglobnu kapsulu, čineći lakat otpornim na mehanički stres. Povrede lakta su veoma česte kod mlađih, ali i kod starijih osoba, upravo iz razloga što je lakat jedan od većih zglobova na jednom od najaktivnijih djelova tijela.
U bolnici Medtim liječimo:
U bolnici Medtim radimo različite intervencije na laktu i to:
1. Blokada lakta
Blokada se sastoji od kombinacije kortikosteroida i lokalnog anestetika koji smanjuju iritaciju bolnog mjesta. Lokalni anestetik djeluje odmah nakon davanja blokade i bolovi tipično nestaju ili se znatno smanjuju veoma brzo. Ukoliko dođe do smanjenja bolova odmah nakon blokade velika je vjerovatnoća da će blokada pomoći na duže staze. Kotrikosteroid u blokadi počinje da djeluje nakon par dana i djeluje 4 - 6 nedelja, koliko je potrebno za oslobađanje hormona iz kortikosteroida.
2. Artroskopija lakta
Metoda artroskopije se primjenjuje kod ukočenosti lakta (uzroci mogu biti u samom zglobu poput: okoštavanja nakon preloma, primarna artroza, infekcije u zglobu, reumatoidni artritis, loše srasli prelomi, kao i u okolnom tkivu – mišićima i tetivama), ali i kod uklještenja sluzne kesice u zglobu (česta povreda kod sportista). Kao i kod ramena, sama metoda podrazumijeva nekoliko minimalnih rezova i brži period oporavka.
3. Uklanjanje slobodnih tijela
Do pojave slobodnih tijela u zglobu lakta (mali komadići kosti ili hrskavice) dolazi prilikom povreda, ali i kod pacijenata koji su izloženi velikom opterećenju prilikom obavljanja nekog posla. Najbrža, najpreciznija i najefikasnija metoda ukljanjanja ovih tijela je artroskopija.
4. PRP-ACP metoda
PRP metoda je savremena metoda izdvajanja plazme obogaćene trombocitima PRP-a (Platelet Rich Plasma). PRP procedura podrazumijeva vađenje krvi pacijenta, koja se potom stavlja u centrifugu na odgovarajući broj obrtaja u određenom vremenskom intervalu. Potom se drugim špricem izvlači odvojena krvna plazma obogaćena trombocitima i ubrizgava u željeno mjesto.
ACP metoda je pokazala najbolje rezultate u slučajevima rascjepa mišića, istegnuća i povreda tetiva i ligamenata koje ne zahtijevaju hiruršku rekonstrukciju, zatim u slučajevima početnih degenerativnih stanja zglobova (artroza). Najčešća stanja za primjenu ove metode su povrede Ahilove tetive, iritacije tetiva (teniski, golferski lakat), razmekšanja hrskavice, odnosno početni stadijumi artroze.
Šaka zbog svoje jedinstvene i izrazito kompleksne anatomske građe predstavlja najsavršeniji organ sistema za kretanje. Šaka i ručni zglob se sastoje od 29 kostiju i 36 zglobova, koji su povezani brojnim ligamentima i pokretani sa 19 intrinzičnih i 19 ekstrinzičnih mišića. Zbog svoje kompleksne građe, ali i izloženosti raznim opterećenjima svakodnevno, mnogobrojne su bolesti i povrede šake.
Neke od češćih povreda i bolesti šake i ručnog zgloba su:
Artroskopija ručnog zgloba i šake predstavlja vrhunac atroskopskog liječenja u hirurgiji šake, jer je sama procedura minimalno invazivna, a dobija se prezna slika strukture i samog problema, što omogućava precizno i detaljno liječenje.
Atroskopija se najčešće izvodi za liječenje:
Osim artroskopije u bolnici Medtim se vrše sve ostale vrste operacija na šaci i ručnom zglobu.
Kuk je veoma stabilan zglob, koji omogućava veliki broj pokreta. Problemi u području kuka su brojni, a neki se javljaju u samom djetinjstvu, međutim neki su posledica velikih opterećenja, povreda, tumora ili drugih bolesti. Uvijek je bitno locirati bol u kuku i da li isti dolazi iz lumbalnog dijela kičme.
U bolnici Medtim radimo sve operacije kuka i to:
Razlozi za ugradnju proteze kuka su najčešće jaki bol, kao i ograničenje funkcije kuka, koji rezultira u nemogućnosti hodanja. Najčešći uzroci su artroza kuka, reumatske bolesti, avaskularna nekroza, prelom kuka i posttraumatska artroza.
U bolnici Medtim se ugrađuju najbolje proteze na svijetu, koje obezbjeđuju sigurnost za budućnost pacijenta. Bilo da je u pitanju cementna proteza koja se ugrađuje kod manje aktivnih osoba sa slabijim kvalitetom kosti ili bescementna koja je namijenjena osobama sa boljom koštanom masom. Trajnost obije vrste proteza je podjednaka i obično iznosi od 15 do 20 godina. Kako bi osigurali svojim pacijentima najbolju njegu, nakon operacije ugradnje vještačke proteze kuka, pacijent leži u bolnici 7 dana uz fizioterapeutsku podršku svakoga dana.
Atroskopija
Ova metoda omogućava precizniji uvid u strukturu kuka. Indikovana je za oštećenja labruma kuka, femoroacetabularni impingement (FAI), Snapping hip sindrom, usled stvaranja slobodnih tijela u zglobu, septički artritis ili tumor.
Koljeno je zglob koji se najčešće povređuje u ljudskom tijelu. Njegova anatomska građa je izrazito složena i sastoji se od 3 zgloba: zgloba između patele i natkoljenice (patelofemoralni zglob), zgloba između natkoljenične kosti i potkoljenične kosti (femorotibijalni zglob) i zgloba između potkoljenične kosti i lisne kosti (tibiofibularni zglob). Sama građa koljena je mnogo složenija od građe kuka, zato je i operativni zahvat ugradnje endoproteze mnogo zahtjevniji.
Jedan od najčešćih problema u području koljena je osteoartritis, upalna bolest kod koje dolazi do gubitka hrskavice, a i same funkcije zgloba. Osteoartritis može biti primarni (idiopatski) i javlja se postepeno starenjem i sekundarni koji se javlja kao posljedica drugih poremećaja ili povreda.
U Specijalnoj bolnici Medtim u području koljena izvodimo artroskopske zahvate, korektivne osteotomije, osteosinteze, refiksacije i rekonstrukcije tetiva, opuštanje tetiva, sinoviektomije, te ugradnje djelimičnih ili potpunih i revizijskih endoproteza.
Razlozi za ugradnju proteze koljena su idiopatske artroze (degenerativno oštećenje hrskavice zgloba, najčešće nepoznatog uzroka), avaskularna nekroza kosti u zglobu koljena (oštećenje krvotoka u kosti sa odumiranjem djelova kosti), posttraumatska oštećenja koljena, reumatoidni artritis.
U bolnici Medtim se ugrađuju najbolje proteze na svijetu, koje obezbjeđuju sigurnost za budućnost pacijenta. Bilo da je u pitanju cementna proteza koja se ugrađuje kod manje aktivnih osoba sa slabijim kvalitetom kosti ili bescementna koja je namijenjena osobama sa boljom koštanom masom. Trajnost obije vrste proteza je podjednaka i obično iznosi od 15 do 20 godina. Kako bi osigurali svojim pacijentima najbolju njegu, nakon operacije ugradnje vještačke proteze koljena, pacijent leži u bolnici 7 dana uz fizioterapeutsku podršku svakoga dana.
Stopalo je građeno od tridesetak kostiju povezanih ligamentima, mišićima i fascijama, koji su posloženi u sastav svodova, dva uzdužna i jedan poprečni svod koji djeluju dinamički. Samim tim iako se stopalo smatra stabilnom osnovom za stojeći stav ljudi, ono je ipak dizajnirano za pokretanje i za prilagođavanje neravnom terenu.
U području stopala moguć je prelom kostiju, povreda ligamenata, ruptura tetiva, povrede hrskavice ili degenerativne promjene na samom stopalu.
U bolnici Medtim radimo artroskopske zahvate u području gležnja i palca, te otvorene zahvate korektivnih osteotomija, osteosinteza, rekonstukcije tetiva i ligamenata, artrodeze zglobova.
1. Haglundova peta
Haglundova peta je upala sluzne vreće (burze) koja se nalazi između Ahilove tetive i vrha petne kosti, na koju se tetiva hvata. Razlog upale je pritisak petne kosti o tetivu. Najčešće teškoće nastaju prilikom dužeg hoda ili pri hodu uzbrdo.
Liječenje se bazira na odmoru i rasterećenju korišćenjem obuće sa blago povišenom petom, međutim ako su bolovi dugotrajni, onda je indikovano operativno uklanjanje upaljene sluzne vreće. Ova intervencija se radi endoskopski. Oporavak je veoma brz, jer pacijent odmah nakon operacije može hodati. Ukoliko je potrebno, hirurg pristupa i otvorenoj operaciji, gdje je oporavak nešto duži, posebno ako je potrebno otvoriti Ahilovu tetivu i očistiti je od ošetćenja.
2. Hallux valgus
Najčešći deformitet na stopalu, je valgus deformacija palca (čukalj), koja nastaje usled povećane gipkosti prve metatarzalne kosti stopala, pri čemu se stvara bolna koštana izbočina na unutrašnjoj strani korijena palca. Hallux valgus se devet puta češće javlja kod žena u odnosu na muškarce, najčešće u dobi između 50-70 godina. Operativnim liječenjem se postižu fantastični rezultati, jer se koriguje položaj palca, ali i uklanja bolna izbočina sa unutrašnje strane, kako bi se obezbijedio balans mekih tkiva stopala.
3. Oštećenje hrskavice članka
Često nastaje kao posljedica uganuća ili povrede, a pojavljuje se u prednjem i spoljnjem dijelu zgloba. Oštećenja članka može dovesti do artroze, čestih otoka, bolova, praćeni upalom samog zgloba. Najčešća operativna tehnika za rješavanje ovog problema je artroskopija, koja je minimalno invazivna. Post operativni tok je kraći, a zbog vrste same operacije (atroskopom se ulazi direktno i precizno zbog kamere koja prati instrumente) proces oporavka je takođe lakši.
1. Vistabel terapija protiv znojenja
Hiperhidroza je prekomjerno nekontrolisano znojenje lica, pazuha, dlanova, prepona ili stopala, a javlja se u djetinjstvu i traje do kraja života. Dok se normalnim količinama izlučenog znoja tijelo rješava štetnih materija i reguliše temperaturu, prekomjerno znojenje nije dobro za zdravlje organizma. Lijek BOTOX je prečišćeni protein proizveden pomoću bakterije Closridium botulinum, koji djeluje tako što privremeno blokira provodljivost hemijskih signala nerava koji djeluju na stimulaciju znojnih žlijezda. Važno je naglasiti da ovaj tretman ne liječi problem hiperhidroze, već privremeno eleminiše prekomjerno znojenje. Zato kod većine osoba je dovoljno da tretman odrade dva puta godišnje. Može se raditi u lokalnoj anesteziji ili analgosedaciji što omogućava maksimalnu udobnost i komfor pacijentu. Tretman traje 30min-1h, kada se nakon dezinfekcije vrše ubodi malom insulinskom iglom u tretirano područje. Jedna doza od 100 i.j. je obično dovoljna za oba pazuha.
2. Vistabel botox
Vistabel botox je najpopularniji anti-aging tretman koji se koristi više od 20 godina u estetskoj hirurgiji širom svijeta (2002. godine Američka organizacija FDA (Food and Drug Administration) je odobrila korišćenje vistabel botoxa. Vistabel je najdjelotvorniji na predjelu lica oko očiju i na čelu, a djeluje tako što se ubrizgava u mišiće, čime se blokiraju živčani signali, mišići se onda opuštaju i bore se ispravljaju. Najčešće se ovaj tretman primjenjuje da ukloni neželjne bore smijalice (sitne bore oko očiju), bore na čelu (horizontalne i vertikalne) i da suptilno podigne obrve i kapke.
Ukoliko su bore na licu duboke i prilično izražene onda je neophodna kombinacija botoxa sa dermalnim filerima, jer se kombinacijom popravlja tekstura, tonus i elastičnost kože. Veoma je bitno da se prije odluke o aplikaciji vistabela ili dermalnih filera obratite doktoru, koji će pregledati vaše facijalne mišiće i procijeniti gdje su optimalna mjesta za aplikaciju vistabela. Prije nego što krene aplikacija, pacijent treba da obavijesti doktora u slučajevima da doji, ukoliko uskoro planira trudnoću ili ukoliko boluje od neke bolesti koja utiče na nerve i mišiće.
Ovaj tretman je moguće ponavljati neograničen broj puta, ali treba obratiti pažnju na vremenski razmak između tretmana. Važno je napomenuti da je kod ponovljenih tretmana estetski efekat pomlađivanja trajniji.
3. Dermalni fileri
Hijaluronski dermalni fileri su jedna od najpopularnijih intervencija, sa kojom se popunjavaju bore i neravnine na licu. Shodno tome da koža sa starenjem gubi hijaluronsku kiselinu, sjaj, kolagen i elastičnost, fileri uspješno rješavaju ove nedostatke. Najčešće se koriste u tretiranju nazolabijalnih bora (od nosa prema usnama), perioralnih bora (pušačke bore oko usana), periorbitalnih bora (oko očiju), ali i kao lifting za jagodice i za povećavanje usana. Osim toga što popunjavaju bore, fileri revitaliziju kožu lica zbog retrakcije molekula vode, stvarajući novi kolagen. Zato je važno naglasiti da dermalni fileri omogućavaju da pacijent zadrži prirodni izgled konture lica.
Danas se dermalni fileri najviše koriste za povećavanje volumena usana. Resorbtivni fileri na bazi hijaluronske kisjeline su se pokazali kao najefektniji i najbrži način za postizanje što ljepših usana. Prije aplikacije, se nanosi anestetska krema, kako bi se nakon nekoliko minuta injekcijom aplicirao hijaluron. Budući da su usne tkivo koje reaguje na ubode, bitno je naglasiti da su neposredno nakon tretmana usne otečene 24 – 48h. Nakon inicijalnog vremena otoka, usne se tek u narednom periodu smanjuju i oblikuju na oblik i volumen koji je dogovoren na pregledu.
4. PRP metoda pomlađivanja
PRP (Platelet Rich Plasma) je jedna od novijih metoda podmlađivanja, kojom se pomoću krvi pacijenta obnavlja tkivo i oštećena koža. Ova metoda koristi trombocite iz krvi (metoda se još zove plazma bogata trombocitima), kako bi se stimulisale matične ćelije u koži, koje stvaraju kolagen, pa se samim tim procesi staranja na koži usporavaju, poboljšava se tonus kože, njena elastičnost, boja i debljina.
Ova metoda daje odlične rezultate ako želite da poboljšate izgled bora oko očiju, da smanjite nazolabijalne i bore smijalice, da umanjite ožiljke od akni, ukoliko želite elastičnu, glatku, podmlađenu kožu lica, vrata i dekoltea. Međutim, u poslednjih par godina ova metoda se intezivno koristi u podmlađivanju kože na rukama i ostalim djelovima tijela, pa čak i za rast kose na tjemenu. Rezultati su vidljivi odmah, dok se potpuni efekat očekuje tokom slijedećih par mjeseci, jer dolazi do stvaranja novog kolagena, što je svakako proces. Za najbolje rezultate preporučuju se tri tretmana. Drugi tretman je idealno odraditi 4-6 nedelja nakon prvog, a treći 4-6 nedelja nakon prethodnog. Neposredno nakon tretmana moguća je pojava crvenila, natečenosti te minimalna bol na području koje se tretiralo, što u pravilu nestaje kroz par sati, a u cijelosti za nekoliko dana.
5. Mezoterapija
Mezoterapija je metoda kojom se regeneriše koža, apliciranjem različitih supstanci (hijaluronska kisjelina, vitamini, minerali i antioksidativna sredstva) pomoću igli u gornje slojeve kože. Ovom metodom se omogućava unošenje aktivnih sastojaka u dublje slojeve kože, kako bi se pokrenulo stvaranje kolagena.
Svaka terapija je individualna i zavisi od tipa kože. U bolnici Medtim, neposredno prije tretmana, dermatolog će vam pogledati kožu i predložiti koja je optimalna terapija za vas. Svakako, savjetuje se da se mezoterapija lica otpočne u kasnim dvadesetim godinama života, sa ciljem da se podmladi lice, ali i uspore procesi starenja. Mezoterapija ima dobre rezultate kod pacijentkinja sa suvom kožom, ali i kod osoba sa zrelijom kožom, kod koje su već izraženi znakovi starenja.
Sama procedura se sprovodi u sterilnim uslovima, a tehnike sa kojima se radi su različite. Pri zahvatu se koriste najtanje iglice u kombinaciji sa koktelima i sastojcima koji će postići željeni efekat. Tretman je gotovo bezbolan. Moguće je crvenilo kože ili malo intezivnija reakcija kod osoba sa osjetjivom kožom. U većini slučajeva, neposredno nakon tretmana pacijenti se mogu vratiti svakodnevnim aktivnostima.
6. Voćne kisjeline
Dermalne kisjeline su postale veoma popularna metoda za liječenje akni, ožiljaka od akni, hiperpigmentacija, za ublažavanje bora, a mogu se i koristiti za osvježenje lica. Ovaj tretman se zavisno od tipa kože, najčešće radi na 7-14 dana, dok se pravi rezultati vide tek nakon nekoliko nedelja. Međutim, bitno je naglastiti da je efekat kisjelina dugotrajan, jer utiču na obnavljanje kolagena i elastina u koži.
Ovom procedurom se nanosi određena kisjelina (glikolna, mandelična ili druga vrsta organske kisjeline), sa ciljem da se poboljša tonus, ali i samo stanje kože, jer dolazi do obnavljanja epidermisa, poboljšanja strukture dermisa, pa samim tim i do revitalizacije kože. Svakako, prije svake intervencije, vaše lice mora da pogleda dermatolog i da vam da preporuke sa kolikim postotkom kisjelina treba raditi tretman. Nakon tretmana se očekuje crvenilo, u slučajevima kada pacijent ima osjetljivu kožu i jače reakcije. Međutim, ubrzo nakon tretmana pacijent se vraća svojim svakodnevnim aktivnostima.
7. Dermapen
Dermapen je metoda kojom se podmlađuje lice prirodnim putem, uklanjaju uporni ožiljci od akni, ali i sitne bore. Dermapen sadrži 12 mikroiglica za jednokratnu upotrebu, koje su postavljene pod posebnim vertikalnim uglom, čime se podspješuje efekat, ali i smanjuje mogućnost oštećenja kože. Mikroiglice, čija se dužina može podesiti, dotiču kožu pod uglom od 90 stepeni, čime se podstiče kolagen i prirodno obnavljanje kože. Iako mikroiglice ne dovode do stvarnog oštećenja kože, naš organizam reaguje na ubod, a samim tim i na pojačanu proizvodnju kolagena i elastina. Višestruko pojačana struktura kolagena zgušnjava kožu i tako ispunjava postojeće atrofične ožiljke. Ova reakcija tijela naziva se neokolageneza. Shodno tome, kolagenim vlaknima i kapilarama treba vremena da se formiraju, zato je potrebno imati strpljenja. Za prve rezultate tretmana potrebno je najmanje 28 dana, a sazrijevanje nove mlade kože traje i do 2 godine nakon tretmana.
Nakon tretmana izraženo je crvenilo kože, međutim može doći i do jače reakcije ukoliko pacijent ima osjetljivu kožu.
8. Dijamantska mikrodermoabrazija
DIJAMANTSKA mikrodermoabrazija je metoda koja daje brze i dugotrajne rezultate. Ovo je potpuno bezbolna metoda površinskog skidanja kože koja uz pomoć dijamantskih nastavaka i vakum sonde doprinosi boljem čišćenju lica i poboljšanju cirkulacije kože. Ovim tretmanom se uklanjaju mrtvi slojevi kože, pa se samim tim stimuliše stvaranje novih ćelija u bazalnom sloju, koje prelazeći u gornje slojeve kože, postepeno obnavljaju oštečeno tkivo.
Pregled kod dermatologa je obavezan, kako bi na osnovu tipa vaše kože sugerisao/la idealnu terapiju za liječenje. Kao odlična priprema ovom tretmanu je klasično čišćenje lica, koje mora da radi obučeno osoblje.
Mikrodermoabrazija je idealan piling, jer se može raditi tokom cijele godine. Efekti se uočavaju već nakon PRVOG tretmana. Po pravilu, za optimalan efekat treba sprovesti 4 do 6 procedura, koje se rade jednom u 7 dana. Idealna je za sve tipove kože i pomaže pri:
1. Korekcija očnih kapaka – Blefaroplastika
Blefaroplastika je hiruška intervencija koja uklanja neželjene efekte starenja, koriguje spuštene kapke i eliminiše vrećice ispod očiju. Tokom života dolazi do smanjenja tonusa tkiva, stvara se višak kože, pa samim tim lice poprima umoran i stariji izgled. Korekcija kapaka se najčešće izvodi u lokalnoj anesteziji, ali može se raditi i u opštoj. Pristup masnom tkivu gornjeg i donjeg kapka omogućavaju rezovi koji prate prirodne kožne nabore i linije.
2. Korekcija ušiju- otopostaza
Otoplastika je hiruška intervencija koja se najčešće radi u dječijoj dobi, shodno činjenici da se do 4 godine života djeteta formira ušna školjka. Međutim zahvatu se mogu podvrgnuti i ljudi razne životne dobi, kojima smeta izgled ušne školjke. Izvodi se u lokalnoj ili opštoj anesteziji, tako što se modelira hrskavica uha i priljubljuje ušnu školjku glavi. Ožiljci su u vidu tanke linije i vidljivi su prvih mjesec dana do dva posle čega postaju skoro neprimjetni. Postoperativno konačan estetski izgled se postiže ne prije 3 mjeseca, a najkasnije godinu dana od intervencije. U slučaju potrebe za manjom dodatnom hiruškom intervencijom ista se može uraditi posle 6 mjeseci od prethodne operacije.
3. Korekcija nosa i nosnog septuma
Operacija nosa ili rinoplastika predstavlja jedan od najzahtjevnijih zahvata u plastičnoj hirurgiji. Danas je pristup rinoplastici drugačiji nego što je bio ranije, jer se nos ne posmatra odvojeno, nego kao dio cjelokupnog lica, čime se dovodi u sklad sa postojećim strukturama lica kao što su obrazi, usne, brada i čelo.
Postoji široki dijapazon problema koji se mogu uspješno riješiti operacijom nosa, kao što su grba, krivi, predugačak ili prekratak nos, široka nosna piramida, vrh nosa koji je nepravilan, previše uzak ili širok nos, asimetrične ili preširoke nozdrve, itd. Operacijom se mogu oblikovati i koštane i hrskavične strukture nosa. Međutim, šta god bio cilj, sve vodi ka postizanju optimalnih rezultata: dobroj funkcionalnosti nosa, čime je omogućeno nesmetano disanje i skladan izgled cjelokupnog lica.
Veoma je bitno naglasiti da na sam ishod operacije znatno utiču čvrstoća i debljina kože, kao i meko tkivo, pa je samim tim obim redukcije nosa smanjen. Esteska korekcija nosa sa ili bez devijacije nosne pregrade je hiruška interencija koja traje od 1-2h i radi se u uslovima opšte endotrahealne anestezije. Rezovi na prelazu kože i sluzokože nosa nisu vidljivi. Kada je neophodno izvodi se tkv. otvorena rinoplastika i tada su rezovi na koži neposredno ispod vrha nosa i jedva su vidljivi.
Ukoliko se radi korekcija nosa bez osteotomije (bez sječenja nosnih kostiju) kada se grbica koriguje turpijom, mogućnost korekcije grbice je ograničena i moguće je da se grbica neće u potpunosti korigovati, a isto tako postoji i mogućnost da će se vremenom grbica vratiti zbog pojačane aktivnosti periostalne reakcije (periost-ovojnica kosti može da se regeneriše i ponovo napravi veću ili manju grbicu).
Pacijentu se savjetuje ležanje na leđima u toku prvih mjesec dana, kao i veća opreznost kako ne bi došlo do povrijeđivanja nosa.
Septoplastika je operacija kojom se koriguje nosna pregrada u cilju poboljšanja funkcije nosa. Može se izvoditi samostalno kao i u sklopu estetske korekcije nosa. Nosni septum je pregrada (kost-hrskavica) koja dijeli nosnu šupljinu na dva jednaka dijela. Uzrok devijacije septuma nije u potpunosti definisan, a nastaje u raznim životnim dobima. Najčešći simptomi devijacije nosne pregrade su: otežano disanje na nos, zapušenost nosa, česta krvarenja, česte upale sinusa, glavobolje, vrtoglavice. Operacija obuhvata uklanjanje deformisanih djelova nosne pregrade i postavljanje pregrade u pravu poziciju.
4. Korekcija podbratka
Podbradak nastaje kao posljedica opuštanja ravnog mišića na vratu i stvaranja masnih jastučića. Njegov nastanak povezuje se s naslijeđem, posljedica je starenja, često je vezan za prekomjernu debljinu, ali postoji i kod osoba koje nisu sklone debljanju.
Kod pojedinih ljudi podbradak je veliki estetski problem. Bez obzira na gubitak tjelesne težine, taj dio kod mnogih, ni tada ne poprimi zadovoljavajući izgled. Naime, podbradak i dalje stvara estetski problem zbog efekta viška kože, koja visi. Kod drugih se osoba u toj regiji mogu naglašeno stvarati masne naslage čime se gubi prirodna linija vrata.
Zavisno od životne dobi pacijenta, u bolnici Medtim se rade različiti operativni zahvati na podbratku. Kod mladih osoba kod kojih se na području vrata akumuliralo masno tkivo, a dijetom se nije postigao željeni izgled, najbolje rješenje je liposukcija. Kod starijih osoba, najčešće se osim nakupljanja masnog tkiva javlja i problem opuštenih struktura, pa vrat „visi“ te je neophodno učiniti i dodatnu korekciju zatezanja. Ukoliko je neophodno zatezanje onda se ispod brade sprovodi rez, kako bi ožiljak bio skoro nevidljiv. Operacija je radi u lokalnoj ili opštoj anesteziji, što zavisi od obima same operacije.
5. Facelifting
Facelifting je estetska operacija zatezanja lica, kojom se ublažavaju i uklanjaju sitne bore na licu, kao i opuštena koža koja je jedan od znakova starenja. Shodno tome da su u pitanju promjene koje su sa jedne strane objektivne, ali takođe i subjektivne, jer svaki pacijent želi različite efekte faceliftinga, najbolji savjet i sam dogovor o toku operacije možete dobiti na pregledu kod estetskog hirurga u bolnici Medtim. Svakako ova operacija ima dugoročne rezultate (preko 5 godina i duže), a često se radi u kombinaciji sa drugim hiruškim, ali i neinvazivnim tehnikama za podmlađivanje predjela lica i vrata. Operacija se izvodi u opštoj endotrahealnoj anesteziji.
Na ovu intervenciju se uglavnom odlučuju osobe između 40-te i 60-te godine života.
6. Lifting vrata
Vrat je jedna od prvih regija koja pokazuje znakove starenja, posebno zbog uočljivosti. Promjene na vratu najčešće uključuju opuštenost mišića, višak kože koja visi, kao i naslage masnog tkiva. Lifting vrata se često radi sa liftingom lica, a različitim hiruškim tehnikama se postižu drugačiji rezultati. Opuštene mišiće koji stvaraju neestetske nabore uz zatezanje viška kože najefikasnije je hiruški oblikovati kako bi rezultat bio najbolji. Operacija se izvodi u uslovima opšte endotrahealne anestezije. Uz navedeno, moguće je i odstraniti masno tkivo liposukcijom, čime predio vrata dobija potpuno novi izgled. Ožiljci se smještaju iz uha, u kosmatom dijelu, pa su samim tim i nevidljivi.
Na ovu intervenciju se uglavnom odlučuju osobe između 40-te i 60-te godine života.
1. Abdominoplastika
Abdominoplastika (zatezanje stomaka) je operacija kojom se uklanja višak kože sa stomaka, koja uglavnom nastaje kao posljedica gubitka kilaže ili dobijanja iste. Često dolazi do opuštenosti mišića, ali i kože koja visi nakon nekoliko trudnoća. Višak kože i masnog tkiva u predjelu stomaka može da predstavlja estetsko i psihičko opterećenje kod osobe, zato se ova intervencija preporučuje kao uspješno rješenje problema. Cilj ove operacije je redukcija masnog tkiva na trbuhu i uklanjanje kože koja visi, ali takođe može da obuhvata i učvršćivanje cjelokupnog trbušnog zida, što predstavlja komplikovaniju proceduru. Zato je neophodan pregled hirurga nakon odluke o samoj operaciji, jer hirurg mora pregledati tonus kože, stanje i količinu opuštene kože i masnog tkiva, kao i stanje trbušnih mišića.
Ova operacija se radi u uslovima opšte endotrahealne anestezije, o kojoj će vas detaljnije uputiti naš anesteziolog. Neophodno je nositi steznik, koji će vam se obezbijediti prije same intervencije, međutim vrijeme nošenja steznika, kao i preporuke o post operativnom ponašanju pacijent dobija na pregledu sa hirurgom.
2. Liposukcija
Liposukcija je jedan od najčešćih i najpopularnijih zahvata u estetskoj hirurgiji. Ovom metodom se smanjuje i oblikuje određeni dio tijela, jer se odstranjuje suvišno masno tkivo. Djelovi tijela na kojima se najčešće radi liposukcija, kako kod žena, tako i kod muškaraca su abdomen, bokovi, nadlaktice, bedra, potkoljenice i gluteus (zadnjica). Liposukcija nije intervencija kojom se smanjuje tjelesna težina, već služi da preoblikuje određeni dio tijela. Efekti liposukcije su odmah vidljivi (dolazi do promjene konture tijela odmah nakon operacije), zato je i sama intervencija veoma uspješna. Kandidati za liposukciju su muškarci i žene iznad 18 godina starosti.
Operacija se izvodi u opšoj endotrahealnoj anesteziji, o kojoj će vas detaljnije uputiti naš anesteziolog. Neophodno je nositi steznik, međutim vrijeme nošenja steznika, kao i preporuke o post operativnom ponašanju pacijent dobija na pregledu sa hirurgom.
3. Operacija zatezanja unutrašnje strane nadlaktice
Zatezanje unutrašnje strane nadlaktice (brahioplastika) je hiruška intervencija kojom se uklanja višak masnih naslaga, kao i obješena koža na nadlaktici. Ovaj dio tijela je veoma specifičan, jer i pored fizičke aktivnosti, ne bude oblikovan kako to osoba želi. Postoje različiti razlozi zbog kojih dolazi do obješenih nadlaktica- sa jedne strane pacijenti mogu biti normalne težine, ali sa željom da se ovaj dio tijela malo zategne, sa druge strane sa starenjem, osobama se nagomilavaju masne naslage, čineći kožu mlitavijom. Međutim, najčešći su pacijenti koji su izgubili na kilaži, sa viškom kože i masnih naslaga, koje je nemoguće ukloniti samo vježbom i zdravom ishranom. Svakako, ukoliko se pacijent odluči na ovu intervenciju, neophodno je imati realna očekivanja. Sama intervencija počinje sa liposukcijom masnih naslaga, a potom se uklanja višak kože, a ožiljci se smještaju ispod pazuha. Brahioplastika se izvodi u uslovima opšte endotrahealne anestezije, o kojoj će vas detaljnije uputiti naš anesteziolog.
4. Operacija zatezanja unutrašnje strane natkoljenice
Hiruška intervencija zatezanja unutrašnje strane natkoljenice ili bedara se izvodi kod pacijenata koji žele da zategnu ovaj dio tijela, a to nisu uspjeli sa vježbama i zdravom ishranom. Intervencija se izvodi tako da bedra budu proporcionalna sa gluteusom (zadnjicom), trbuhom i nogama, zato se često izvodi sa još nekom estetskom operacijom. Spoljašnja bedra se obično ne podvrgavaju zahvatu, jer podizanje gluteusa (zadnjice) dalje bolje rezultate na tom dijelu tijela. Izvodi se tako da se uklanja obješena koža i masno tkivo sa gornje unutrašnje strane bedara sve do koljena. Podizanje unutrašnjeg dijela bedra može iziskivati i rez samo na području prepona te je u tom slučaju idealan za pacijente s minimalnom količinom viška kože i masnih naslaga na području s unutrašnje strane. Ovaj zahvat se često izvodi na pacijentima koji su značajno izgubili na težini, gdje je došlo do popuštanja vezivnog tkiva i stvorio se efekt viška kože, koja se nije mogla uspješno adaptirati, te je došlo do gubitka tonusa cjelokupnog dijela unutrašnje strane nadkoljenica. Takođe, višak kože se pojavljuje nakon trudnoća ili starenja kože, tako da je ova intervencija češća kod žena nego kod muškaraca. Ova operacija se izvodi u uslovima opšte endotrahealne anestezije, o kojoj će vas više uputiti naš anestezilog na pregledu.
5. Operacija podizanja gluteusa (zadnjice)
Podizanje zadnjice je zahvat kojim se poboljšava i/ili uklanja višak obješene kože na stražnjici i spoljašnjim bedrima, a koja je nastala gubitkom kilaže ili starenjem. Ukoliko dođe do pojave viška kože, zadnjica dobije pljosnat, obješen izgled ili se čak ponekad tkivo nakupi tik izand pregiba zadnjice. Obješeno tkivo se podiže, a višak uklanja, tako da gluteus postaje zaobljen i zategnut. Ova intervencija se izvodi u uslovima opšte endotrahealne anestezije, o kojoj će vas više uputiti naš anestezilog na pregledu. Neophodno je nositi steznik koji svaki pacijent dobija u bolnici Medtim nakon same operacije.
6. Operacija uvećanja zadnjice implantima
Povećanje ili augmentacija zadnjice je estetski hiruški zahvat kojim se između dva sloja mišića postavljaju posebno dizajnirani silikonski implanti. Estetskom operacijom bitno se ne mijenja oblik zadnjice, ali se mijenja veličina i proporcije prema ostatku tijela. Implantatima se može korigovati ravna, asimetrična ili obješena zadnjica, ali i zaobliti i popuniti mala ili pljosnata zadnjica. Implant, poput implanta za grudi može biti ovalan (anatomski oblik) ili okrugao, a oblik isključivo zavisi od želje pacijenta. Implant se smješta u mišić zadnjice, a ožiljak nastaje na dobro skrivenom pregibu zadnjice, što ga čini skoro neviljivim. Ova intervencija se izvodi u uslovima opšte endotrahealne anestezije, o kojoj će vas više uputiti naš anestezilog na pregledu.
7. Korekcija stidnih usmina (labioplastika)
Labioplastika je hiruška intervencija korekcije stidnih usana kojom se smanjuju ili oblikuju usne, tkivo oko otvora vagine, a sve u cilju postizanja funkcije ili željenog izgleda. Često u funkcionalnom smislu žene imaju iritacije prikom nošenja uske odjeće, nelagode prilikom polnih odnosa, kao i tokom fizičkih aktivnosti. Zahvatom se odstranjuje višak kože malih usmina, koje se pri tom i preoblikuju. Iako se izvodi na osjetljivom području, ovaj zahvat je manji hiruški zahvat, koji ne zahtijeva duži vremenski oporavak.
Ova intervecija se izvodi u operacionoj sali u uslovima lokalne anestezije, međutim, ukoliko pacijent želi mže se raditi i u uslovima opšte endotrahealne anestezije.
8. Augmentacija- povećanje grudi
Ova hiruška intervencija se izvodi ugradnjom implantata (punjeni kohezivnim silikonskim gelom poslednje generacije) koji mogu biti anatomskog oblika (oblik suze) ili okruglog. Odabir vrste implanta zavisi isključivo od želje pacijenta. Na pregledu kod estetskog hirurga, pacijent se dogovora o veličini i tehnici operacije, ali je veoma bitno da se izabere prava veličina, jer neprimjerna veličina implantata može povećati uticaj gravitacije i samim tim pospješiti ranu obješenost grudi. Postoje razni razlozi zbog kojih se pacijenti odlučuju na augmentaciju. Prije svega česta je pojava da se grudi nisu razvile ili da su pak ostale male, grudi su dobile oblik koji nije prihvatljiv pacijentu (pljosnate, šilajte, itd.), takođe nakon dojenja volumen dojki se gubi. Osim toga mogu se riješiti problemi asimetrije (neujednačene veličine dojki) ili rekonstrukcija dojki nakon masektomije (odstranjenje dojke/i).
Operacija se izvodi u uslovima opšte endotrahealne anestezije, o kojoj vas može više uputiti naš anesteziolog na pregledu. Implanti se mogu postaviti ispod tkiva dojke ili ispod mišića, dok se rez pravi ispod grudi u prirodnoj brazdi dojke ili oko donjeg ruba bradavice. Nakon operacije svaki pacijent u bolnici Medtim dobija grudnjak, specijalno dizajniran da zadrži implant na mjestu gdje je postavljen, da bi smanjio postoperativni otok.
9. Mastopeksija - podizanje grudi
Mastopeksija je hiruška intervencija koja grudima daje novi izgled, čvrstoću i položaj. Postoje razne tehnike podizanja grudi i one isključivo zavise od stepena obješenosti dojki. Trudnoća, dojenje, sila gravitacije kod velikih grudi su neki od razloga usled kojih koža dojki gubi elastičnost, mijenja svoj izgled, te se usled toga grudi počinju spuštati. Stepen spuštenosti grudi se mjeri na osnovu položaja bradavica u odnosu na inframamarnu brazdu koja se nalazi ispod grudi. Osim toga hirurg mora izmjeriti veličinu grudnog koša, postojeći oblik i veličinu grudi, pregledati kvalitet kože, dio oko bradavica i areole, kako bi zajedno sa pacijentom donio odluku o tehnici za operaciju. Rez se često napravi oko areola, u vertikalnoj liniji prema dolje do područja bradavice i duž donjeg nabora grudi, pa je samim tim i ožiljak neprimjetan.
10. Redukcijska mamoplastika - smanjenje grudi
Redukcijska mamoplastika je hiruška intervencija kojom se uklanja veća količina tkiva iz dojki. Ova operacija je neophodna kod pacijenata koji osim estetskih razloga, imaju probleme svakodnevno zbog veličine dojki. U većini slučajeva, pacijentkinje osjećaju bolove u vratu i leđima, otežano se kreću, ne mogu se baviti sportom, dok ponekad dobiju i upalu ispod dojki. Zato se ona i radi zbog zdravstvenih razloga prije svega. Prije operacije, hirurg mora izmjeriti obim grudi, grudnog koša, pa zajedno sa pacijentom odlučiti koju tehniku da primjeni. Operacija se izvodi u uslovima opšte endotrahealne anestezije, o kojoj će vam više reći naš anesteziolog na pregledu. U bolnici Medtim svaki pacijent nakon intervencije dobija grudnjak, koji je specijalno dizajniran da pomogne u prvim danim oporavka i da drži grudi na pravom mjestu.
11. Ginekomastija - smanjenje muških grudi
Ginekomastija je benigno povećanje muških grudi koje nastaje kao rezultat hipertrofije ili povećanja žlijezdanog parenhima dojke i nakupljanja depozita potkožnog masnog tkiva. Ginekomastija može nastati zbog viška masnog ili žlijezdanog tkiva ili kao kombinacija obije vrste tkiva. Ona se ne može spriječiti, ali se može hiruški korigovati. Rez se napravi na periferiji areole i hiruški se odstranjuje tkivo. Ukoliko se radi o većoj količini tkiva, onda je neophodno napraviti rez i izvan granica periareolarne regije desno, lijevo, obostrano ili dolje. Manje složeni slučajevi ginekomastije se mogu korigovati liposukcijom.
1.Uklanjanje ožiljaka
Ožiljci mogu nastati usled mnogobrojnih upalnih, traumatskih, metaboličkih i drugih razloga i predstavljaju promjenu tkiva koje u većini slučajeva zahtijeva tretman. Plastična hirurgija nudi mnogobrojna rješenja za uklanjanje ožiljaka, a rezultat u mnogome zavisi od vremena koje je prošlo od povrede. Zato je neophodno imati realna očekivanja od same intervencije, jer neki ožiljci ne mogu u potpunosti nestati. Ožiljak se tretira u lokalnoj anesteziji. Ukoliko je ožiljak ravan, onda se koriguje ekcizijom, dok se uvučeni ožiljci mogu riješiti lokalnim režnjevima, transplantatima masnog tkiva ili repozicijom mišića.
2. Uklanjanje mladeža i ostalih kožnih promjena (ekcizija)
Svaka osoba u prosjeku ima od 20 do 40 mladeža po tijelu i licu, od kojih su neki sa kojima se rađamo, dok je većina nastala usled izlaganja UV zracima tokom života. Mladeži se mogu pojaviti na svim djelovima tijela, obično su smeđe boje, koja potiče od melanina (pigment u koži) i različitog su oblika. Najčešće su dobroćudne promjene, međutim mogu predstavljati promjenu koju je neophodno hiruški odstraniti sa izradom histopatologije same promjene. Ukoliko se mladež ili neka druga kožna promjena odstrani na vrijeme, tj u ranoj fazi, sve kancerogene ćelije se odstranjuju iz organizma, pa je samim tim mogućnost njihovog novog pojavljivanja manja. Većina mladeža su dobroćudne prirode koji ne predstavljaju nikakvu opasnost za zdravlje, međutim na neke ipak treba obratiti posebnu pažnju. To se odnosi na pigmentne promjene koje mijenjaju veličinu, oblik ili boju, koje krvare, svrbe, postaju bolne ili se pojave nakon dvadesete godine života.
Postoje 4 karakteristike mladeža, na osnovu kojih možemo procijeniti da li je potrebna dermoskopija mladeža:
Prije odluke o hiruškom uklanjanju mladeža, potrebno je obratiti se dermatologu i odraditi dermoskopski pregled. Ovo je veoma bitno, jer se dermatoskopom najpouzdanije razlikuju melanocitne promjene od nemelanocitnih. Ukoliko dođe do promjena na mladežu u vidu asimetrije, boje, nepravilnih rubova ili veličine mladeža, potrebno je da se javite dermatologu. Preporučuje se da se pregled mladeža radi jednom godišnje, a kod osoba sa povećanim rizikom i češće.
Hiruško uklanjanje mladeža ili ekcizija se sprovodi klasičnim hiruškim zahvatom u lokalnoj anesteziji (što znači da se anestezija primjenjuje samo na područje na kojem se nalazi promjena). Indikacije za ekciziju mogu biti estetske ili medicinske prirode. O estetskim indikacijama govorimo kada se radi o mladežu koji je klinički i dermoskopski uredan, ali ga pacijent želi ukloniti, jer se nalazi na mjestu sklonom traumatizaciji ili je estetski izgled mladeža pacijentu neprihvatljiv. Medicinska indikacija za operativnim uklanjanjem mladeža, lipoma ili tumora postoji kada je klinički i/ili dermoskopski nalaz atipičan ili suspektan. Uklanjanje mladeža se savjetuje ukoliko dođe do mehaničkih povreda mladeža, pigmentiranih mladeža, displastičnih mladeža, malignih i benignih tumora, lipoma. Posebno treba obratiti pažnju na mladeže koji se na tijelu nalaze na istaknutim mjestima sklonim povredama kao što su pregibi na tijelu, mjesta na kojima odjevni predmeti vrše pritisak i slično. Mladež se mora u cijelosti ukloniti, što znači površinski dio i onaj dio koji se nalazi ispod kože. Kada se radi o manjem mladežu rana se direktno ušiva, a ako je madež veći tada se primjenjuje uzimanje lokalnih režnjeva sa strane ili slobodnih transplantata kože. Ekcizija je pogodna za mjesta na koži koja nisu lako vidljiva, jer nakon zahvata ostaje više ili manje uočljivi ožiljak. Primjenom posebnog načina šivanja rane i atraumatskih instrumenata i konaca postižu se i u estetskom smislu dobri rezultati. Bitno je naglasiti da se prilikom uklanjanja mladeža uzima i ukonjeno tkivo koje se dalje šalje na histopatološku analizu kako bi se isključila bilo koja bolest.
Metodom RF (Radiofrekventno) je takođe moguće odstraniti izrasline na koži. U uslovima lokalne anestezije koja se ubrizgava tačno ispod same promjene, hirurg odstranjuje promjenu, koja se dalje šalje na histopatologiju, kao i u slučaju ekcizije. Na samom pregledu, hirurg i pacijent će se dogovoriti o načinu i tehnici skidanje promjene i da li je potrebna PH analiza.
Operacija diskus hernije – lumbalni i cervikalni dio
Diskus hernija je stanje diskusa nastalo usled degenerativnih promjena u slabinskom dijelu kičme, pri čemu dolazi do ukliještenja nervnog korijena. Diskusi su smješteni između pršljenskih tijela 24 pršljena naše kičme, gdje amortizuju pokrete kičme. Iako nisu zglobovi, zbog svoje građe, visine i pokretljivosti u sva četiri smjera, smatraju se poluzglobovima. Bez diskusa, koštani dio naše kičme ne bi mogao da izdrži svakodnevni napor.
Postoje mjesta gdje se diskus hernija najčešća, kao što su lumbalni dio kičme L4-L5 i L5-S1, jer ova dva poslednja trpe najveći, kako dinamički, tako i statički pritisak. U vratnom dijelu to su segmenti C5-C6 i C6-C7 (gdje vratna prelazi u grudni dio kičme), jer je i na tom mjestu kičma dinamički najopterećenija.
Diskus hernija stvara tegobe i to:
Operacija kičme je hiruški zahvat koji se izvodi posebnim instrumentima, gdje je najbitnije indetifikovanje ukliještenog nerva, čijim pomjeranjem dolazi do prolabiranog diska koji ga pritiska. Oporavak pacijenata traje minimum 3 nedjelje, bez obzira na prirodu profesije kojom se bavi pacijent.
Cervikalna (vratna) diskus hernija se javlja kao posljedica pomjeranja, odnosno klizanja diskusa iz svog ležišta u međupršljenskom prostoru. Cervikalna diskus hernija se najčešće manifestuje bolovima u vratu, koji mogu da se šire duž ruku i prema potiljku. Ova vrsta diskus hernije se takođe operiše u bolnici Medtim.
Hernioplastika - operacija kile (hernia)
U bolnici Medtim se vrši hernioplastika i to: preponske, femoralne, epigastrične, pupčane i incizione-ventralne kile. Pacijenti imaju nekada jasne, a nekada nejasne simptome. Najčešće dolazi do blagog bola i nelagodnosti u predjelu gdje se kila nalazi, a zatim potkožnog otoka, jakog bola, nadutosti stomaka, ali i tvrdoće u predjelu kile.
Preponska kila je ispupčenje koje se javlja na prevoju između tijela i noge. Ova kila je najčešća i čini oko 75% svih kila trbušnog zida. Klasična operacija kile ili hernioplastika se izvodi u uslovima opšte endotrahealne anestezije. Intervencijom se napravi rez, kroz koji se vraćaju ili crijeva ili organ, nakon čega se stavlja protetska mrežica u cilju ojačavanja trbušnog zida. Ova procedura daje dobar rezultat, naročito kod kile koja je većih dimenzija ili kod ponovnog javljanja kile na istom mjestu. Pacijentu se savjetuje vraćanje dnevnim aktivnostima 7-10 dana nakon operacije, dok cjelokupni oporavak traje do 3 nedelje.
Femoralna kila se najčešće javlja kod žena koje su više puta rađale, nakon 65-te godine života. Ova kila se nalazi u nižem predjelu prepone ili visoko u natkoljenicama, a manifestuje se kao ispupčenje, koje se ne može vratiti nazad u trbuh kao preponska kila. Preporuka je da se nakon pregleda opšteg hirurga, ova kila i hiruški ukloni. Epigastrična kila se nalazi na središnjoj liniji trbuha, između kraja grudne kosti i pupka. Javlja se češće kod muškaraca nego kod žena. Inciziona-ventralna kila je uslovljena prethodnom hiruškom intervencijom u predjelu stomaka (operacije debelog crijeva, želuca, jetre, pankreasa, aneurizme aorte, itd.). Javlja se iz više razloga kao što su: slaba sposobnost vezivnog tkiva da popuni defekat, upotreba neadekvatnog šivećeg materijala prilikom rekonstrukcije trbušnog zida.
Operacija štitne žlijezde
Štitasta žlijezda je endokrini organ smješten pri bazi vrata ispred dušnika. Ima oblik srednjevjekovnog štita, pa je i tako dobila naziv - štitasta. Luči tiroksin, hormon koji je neophodan za normalan rast i razvoj i promet energije u najširem smislu.
Štitna žlijezda se odstranjuje u slučaju da dođe do poremećaja njene građe i funkcije i ako postoji sumnja na karcinom.
Funkcija štitaste žlijezde može biti snižena ili povišena. Najčešći razlozi su autoimuni fenomeni u kojima pojedini strukturni elementi štitaste žlezde postaju meta agresije sopstvenog imunog sistema. Antitijela protiv tiroidne peroksidaze (TPO) inaktivišu ovaj enzim što dovodi do postepenog smanjenja funkcije štitaste žlijezde. Bolest je poznatija kao Hašimoto tiroiditis, a simptomi koji se javljaju su osjećaj umora, tromost, pospanost, usporen rad srca. Mjerenjem se nalazi snižena koncentracija tiroidnih hormona i povišen TSH. Liječi se, najčešće doživotnom, nadoknadom hormona. Sa druge strane pojačana funkcija nastaje kao posljedica stvaranja antitijela usmjerenih prema receptoru za TSH. Često je udružena sa očnim promjenama kada govorimo o Bazedovljevoj bolesti. Zbog intenziviranog metabolizma bolesnici su uznemireni, imaju osjećaj treperenja u tijelu, smeta im toplota, nervozni su, loše spavaju, mršave. Oprez zahtijeva pojava nodusa. Zbog veće mogućnosti maligniteta ovim bolesnicima se savjetuje ultrazvučni pregled jednom godišnje.
Operacija se izvodi u uslovima opšte endotrahealne anestezije. Pacijent ostaje dan ili dva u bolnici, dok oporavak traje oko 3 nedelje. Komplikacije kod operacije štitne žlijezde su veoma rijetke. Kod svih operacija radi se istovremeno biopsija tkiva, koje ide na citološki pregled.
Operacija dojke
Tumor dojke je najčešća bolest kod žena, a ukoliko je rano otkriven postoji visok procenat uspješnog izliječenja. Postoji više vrsta operativnih metoda za uklanjanje tumora dojke. Operativna metoda zavisi od stadijuma u kojem je karcinom otkriven. Ukoliko je bolest otkrivena u ranoj fazi, onda se radi skin sparing masektomija, gdje se samo žljezdano tkivo uklanja, ali ne i koža.
U slučaju da je bolest uznapredovala, radi se kvadrantektomija, odnosno odstranjivanje jedne četvrtine dojke (uklanja se promjena sa okolnim tkivom, a ako je potrebno uklanjaju se i limfni čvorovi pazdušne jame). Kao krajnja operativna metoda radi se masektomija (operativno odstranjivanje cijele dojke), kao i radikalna mastektomija (odstranjivanje cijele dojke i regionalnih limfnih čvorova u pazuhu).
Sve operacije se izvode u uslovima opšte endotrahealne anestezije, o kojoj će vam više reći na pregledu naš anesteziolog. Uobičajeni su bol i ukočenost u predjelu grudi. Posle histopatološkeloške analize odstranjenog tumora i limfnih čvorova nastavlja se liječenje kod onkologa.
Bez obzira na operativnu metodu, nakon zahvata obavezno je nošenje posebnog grudnjaka, ali i korišćenje terapijskih rukava koji vrše kompresiju na ruku i smanjuju oticanje. Rukav je potrebno nositi danju, a noću se skida. Odmor je jedan od najvažnijih uslova oporavka, savjetuje se spavanje sa blago podignutom rukom da bi se smanjio pritisak u ruci sa operisane strane.
Najčešća komplikacija koja nastaje nakon liječenja raka dojke je limfedem koji nastaje nakon odstranjivanja jednog ili više limfnih čvorova iz pazuha. Ova komplikacija može se razviti mjesecima, pa i godinama nakon operacije, a liječenje podrazumijeva fizioterapiju.
Operacija analne fisure
Analna fisura je rascjep sluznice anusa, koja se najčešće nalazi na zadnjoj strani analnog kanala. Zbog rasjepa, tkivo je direktno izloženo uticaju spoljašnje sredine što dovodi do jakog bola i krvarenja, ponekad svraba ili peckanja oko anusa, nelagodnosti tokom mokrenja, učestalog mokrenja sa neprijatnim mirisom, kao i nemogućnosti mokrenja. Fisura može nastati nakon porođaja, kao posljedica naprezanja ili dugih epizoda proliva (dijareje) ili opstipacije (zatvora). Drugi uzroci nastanka analne fisure mogu biti: nepražnjenje crijeva tokom dugog vremenskog perioda, Kronova bolest ili ulcerozni kolitis (inflamtorne bolesti crijeva), rak anusa, leukemija, infekcije, smanjen dotok krvi do anorektalne regije.
Ukoliko se klasičnim mnogo brojnim metodama ne upije riješiti problem, onda je jedina opcija operacija. Operativno liječenje podrazumijeva zasijecanje mišića, što ne rješava spazam, ali smanjuje tenziju na ivicama rasjepa. Nakon pregleda anesteziologa, pacijent se prima u bolnicu, gdje mora provesti jedan dan.
Operacija pilonidalnog sinusa
Pilonidalni sinus najčešće nastaje kao posljedica urasle dlake koja počinje rast prema unutra, ulazeći u potkožno tkivo, što dovodi do upale. Nakon urastanja dlake dolazi do zapaljenske reakcije organizma i infekcije, nakon čega nastaje lokalizovana gnojna infekcija-apsces.
Simptomi su najčešće nelagodnost pri sjedenju, curenje tečnosti iz rane (bistra, zamućena ili sukrvičava), bol i crvenilo kože. Simptomi variraju od postojanja malih rupica do velikih bolnih zapaljenskih masa. Pilonidalni apsces se može prazniti preko malog otvora na koži ili se može ukloniti hirurški. Hiruški se uklanja gnojna masa, čime se smanjuje upala i bol. Postoje dva načina tretiranja rane:
Audiometrija
Audiometrija je neinvazivna dijagnostička procedura kojom se ispituje sluh i utvrđuje stepen i mjesto eventualnog oštećenja sluha. Radi se u sklopu rutinskog ispitivanja ili kod ispitanika sa već registrovanim oštećenjem sluha. Ispitivanje je potpuno bezbolno. Ova procedura se izvodi pomoću slušalica preko kojih se puštaju zvukovi, različite jačine i frekvencije, čime se utvrđuje raspon sluha na oba uha. Grafički zapis koji se dobija naziva se audiogram i predstavlja slušno polje ispitanika prikazujući raspon svih intenziteta i frekvencija zvukova koje ispitanik čuje.
Timpanometrija
Timpanometrija je metoda koja pomaže u otkrivanju oboljenja srednjeg uha, koje se nalazi iza bubne opne. Bubna opna je tanko tkivo koje razdvaja srednje od spoljašnjeg uha. Timpanometrijom se procjenjuje kretanje bubne opne koje nastaje nakon promjene pritiska u uhu. Ova metoda je veoma bitna za otkrivanje bolesti srednjeg uha, jer može dovesti do gubitka sluha, naročito kod djece. Prije timpanometrije otoskopom se stiče uvid u količinu cerumena (voska) ili prisustvo sadržaja u spoljašnjem slušnom kanalu. Nakon toga se postavlja sonda timpanometra u kanal, puštaju se različititonovi, što dovodi do mijenjanja pritiska u srednjem uhu. Pokreti bubne opne se registruju na timpanogramu. Ova procedura može biti neprijatna.
Septoplastika
Septoplastika je operacija kojom se koriguje nosna pregrada u cilju poboljšanja funkcije nosa. Može se izvoditi samostalno kao i u sklopu estetske korekcije nosa. Nosni septum je pregrada (kost-hrskavica) koja dijeli nosnu šupljinu na dva jednaka dijela. Uzrok devijacije septuma nije u potpunosti definisan, a nastaje u raznim životnim dobima. Najčešći simptomi devijacije nosne pregrade su: otežano disanje na nos, zapušenost nosa, česta krvarenja, česte upale sinusa, glavobolje, vrtoglavice. Operacija obuhvata uklanjanje deformisanih djelova nosne pregrade i postavljanje pregrade u pravu poziciju.
Otoplastika
Otoplastika je hiruška intervencija koja se najčešće radi u dječijoj dobi, shodno činjenici da se do 4 godine života djeteta formira ušna školjka. Međutim zahvatu se mogu podvrgnuti i ljudi razne životne dobi, kojima smeta izgled ušne školjke. Izvodi se u lokalnoj ili opštoj anesteziji, tako što se modelira hrskavica uha i priljubljuje ušnu školjku glavi. Ožiljci su u vidu tanke linije i vidljivi su prvih mjesec dana do dva posle čega postaju skoro neprimjetni. Postoperativno konačan estetski izgled se postiže ne prije 3 mjeseca, a najkasnije godinu dana od intervencije. U slučaju potrebe za manjom dodatnom hiruškom intervencijom ista se može uraditi posle 6 mjeseci od prethodne operacije.
Proširene ili varikozne vene su jedna od najčešćih bolesti danas u svijetu (smatra se da 2/3 odraslog svjetskog stanovništva ima u nekom obliku probleme sa venama). U prosjeku se javlja kod svake druge žene, dok se smatra da svaki treći muškarac boluje od nekog oblika proširenih vena.
Proširene vene su okom vidljive, ispupčene, površinske vene na nogama, koje su najčešće nastale oštećenjem zalistaka vena, koje kotrolišu protok krvi od periferije ka srcu. Međutim, ako su ovi zalisci oštećeni onda krv ne ide samo prema srcu, već se dio vraća u niže djelove vena, izazivajući proširenja u zidovima. Kod najvećeg broja pacijenata u pitanju je oštećenje vene saphegna magne – izgled u obliku ''kvrga'' na nogama (površinska vena koja se nalazi u području potkoljenice, prostirajući se do prepone, gdje se uliva u duboki venski sastav).
Uzroci nastanka su prije svega genetska predispozicija, gojaznost, fizička neaktivnost, dugo stojanje. Početni simptomi se blagi bolovi i osjećaj težine u nogama. Kako bolest napreduje, dolazi do promjena boje kože, kao i isturenosti vena.
RF metoda se bazira na zatvaranju oštećenih vena toplotom, tako što se preusmjerava krvotok u zdrave vene, čime se pacijent oslobađa tegoba, uz postizanje estetskog efekta. Operacija se izvodi u lokalnoj (TLA) anesteziji, zbog čega je pacijent istoga dana pokretan i radno sposoban. Neophodno je nošenje elastične čarape nakon operacije (mjere uzima osoblje bolnice Medtim). Nakon otpusta, pacijent treba da šeta na svakih sat vremena po 15 minuta, tokom odmora noga/e treba/ju da bude/u u elevaciji.
Postoji velika zabluda da se vene ne liječe u ljetnjim mjesecima kada pacijenti, takođe, imaju izražene tegobe. Zahvaljujući minimalno invazivnoj proceduri, lasersko liječenje vena i RF metoda se mogu raditi tokom cijele godine, pa i u ljetnjim mjesecima.
Rezultati petogodišnje studije, (EVF; 29.06.17. -1.07.2017.- Porto, Portugal) koja se odnosila na upoređivanje uspješnosti metoda u rješavanju problema proširenih vena, je pokazala da je RF metoda daleko upješnija od UGFS i EVLA, kao i da je oporavak bio najbrži. Procedura sa najmanje postoperativnog bola je ubjedljivo RF closure fast, koja se radi u bolnici Medtim.
EVLA (Endovenozni laserski tretman) je metoda koja se izvodi na isti način kao i RF operacija, samo što se na vrhu katetera oslobađa toplota od laserske sonde. Ovim se postiže zatvaranje vene. Nakon godinu dana zatvorena vena najčešće nestaje (apsorbuje je tijelo). Operacija se izvodi u lokalnoj (TLA) anesteziji, zbog čega je pacijent istoga dana pokretan. Neophodno je nošenje elastične čarape nakon operacije (mjere uzima osoblje bolnice Medtim). Nakon otpusta, pacijent treba da šeta na svakih sat vremena po 15 minuta, tokom odmora noga/e treba/ju da bude/u u elevaciji.
Postoji velika zabluda da se vene ne liječe u ljetnjim mjesecima kada pacijenti, takođe, imaju izražene tegobe. Zahvaljujući minimalno invazivnoj proceduri, lasersko liječenje vena i RF metoda se mogu raditi tokom cijele godine, pa i u ljetnjim mjesecima.
Klasična operacija vena podrazumijeva vađenje oštećenih vena, što stvara višestruke rezove i šavove na koži. Shodno tome da se operacija izvodi u uslovima opšte endotrahealne anestezije, postoperativni period je duži. Zbog toga, poslednjih desetak godina klasične operacije vena se zamjenjuju savremenim.
Sklerozacija vena pjenom (UGFS) je metoda liječenja kapilara, vena u vidu paukove mreže (spider veins), kao i manjih proširenih vena. Ovom metodom se zatvaraju oštećene vene, pa se samim tim postiže i zdravstveni i estetski efekat. Ultrazvukom se prati igla koja ulazi u venu sa hemijskim agensom (pjenom). Sama intervencija ne zahtijeva anesteziju i hospitalizaciju, a nakon procedure se pacijent vraća redovnim aktivnostima. Potrebno je nošenje kompresivnih čarapa dvije nedelje nakon intervencije. Obično je potrebno više tretmana (dva do tri), kako bi se sve promjene mogle ukloniti. Tretmani se ponavljaju u rasponima od četiri do šest nedelja.
